[Speeltopic] NYC The city that never sleeps.

hmm, laat dan maar. Anders gaat het weer zo door elkaar :')

haha :') sorry miessss

ik ben trouwens die kip die je toevoegde op facebook ^^

maakt nieet uit ahaha

jaaa ik zag het, ik dacht; how did you find me ahahah

hahaha via andere mies en nog wat andere mensen van hier enzo

dat realiseerde me ik daarna ook ahaha

Djeez. De blender doet het niet terwijl ik een milkshake wilde maken ):

whuuuut, voel die haat ahah.
je mag de mijne wel lenen, ben je nu alweer terug van de boodschappen trouwens?

Haha ja! Ben geen koffie meer gaan halen want had geen zin haha
Maar hij doet het dus fucking niet terwijl hij het gister wel deed en ik word agressief.

fortisetliber schreef:Djeez. De blender doet het niet terwijl ik een milkshake wilde maken ):

omfg, de verspiegeling van mijn leven. Steeds als ik iets wil, is het kwijt of stuk. En heb ik het niet nodig, dan is het er altijd wel.

Sam.
Rustig zonder een vorm van enige haast of geladen hoogspanning was haar lichaam weer dichter naar me toe gekomen en de blauwe irissen wierpen een verslingerde uitdrukking naar haar iets kleinere gestalte voordat de handen rond haar middel geplaatst werden. "Ga me niet zeggen dat je er nu pas achterkom dat ik niet helemaal honderd procent ben." Bij die woorden verliet er een zacht lachje op dezelfde volume. De vingers waren zoals een doek bescheiden om haar warme huid gesloten dat afgezonderd en beschermd werd door bovenkleding, als het aan mij lag mocht het allemaal uit tot haar vrouwelijke lichaam al helemaal naar voren kwam voordat het spannende voorspel begon, maar mijn gelaat zou zich natuurlijk inhouden en zal me blijven gedragen als een voorbeeldige begin volwassenen man met manieren. Dingen moesten niet genadeloos opgedrongen worden en wou niet nog een keer in de fout gaan, misschien wou ze alles wel rustig aandoen en dat zou nu eenmaal geaccepteerd moesten worden. Mijn passen werden gerefereerd door kleine voetstappen en probeerde haar geleidelijk mee te leiden in een soort van slow dance, terwijl een van mijn vingertoppen van haar middel afkwamen en daarmee haar kin optilde om haar een tedere kusje op een van de mondhoeken te schenken.

Departure schreef:

fortisetliber schreef:Djeez. De blender doet het niet terwijl ik een milkshake wilde maken ):

omfg, de verspiegeling van mijn leven. Steeds als ik iets wil, is het kwijt of stuk. En heb ik het niet nodig, dan is het er altijd wel.

Feel you!

Fenna
Mijn ogen glinsterde bij het horen van zijn zachte lach. ' Tuurlijk niet ' ik kneep zacht in zijn hals en liet me leiden in zijn slow dance, nog steeds lachend om het idee en het feit dat er geen muziek was. ' Dit is nieuw. ' lachte ik kort. Ik kon me niet voorstellen dat ik behalve in de club, ooit met Sam gedanst had. Dat we überhaupt zo innig geweest waren, met gevoel. Ik voelde hoe zijn lippen op mijn mondhoek landde en glimlachte kort waardoor er kuiltjes in mijn wangen verschenen. Ik vond alles best, zolang hij me maar niet meteen het bed in wilde trekken. Ik wist niet of ik daar na alles meteen aan toe was, ook al hield ik nog steeds van Sam.

Sam.
Na de woorden waren mijn zalmroze omgekruld tot een glimlach van tanden bloot, oogden waarschijnlijk haast vriendelijk zeldzaam en met het aspect van de blonde opgetrokken wenkbrauwen erbij deed het mijn gelaat meer een imago geven van een gelukkig jongetje dat zijn cadeautjes had uitgepakt en het spelletje had gekregen die hij al zolang wilde. "Denk je dat het ooit meer zou kunnen worden?" Mijn gelaat had wel meerdere zonden in het verleden gepleegd, maar het hoefde niet altijd te betekenen dat er slechte bedoelingen achter de woorden zaten bij alles wat mijn persoonlijkheid deed. "En dat bedoel ik in een vorm van een relatie natuurlijk, aangezien we de hele dag al recht door zee tegen elkaar zijn." Het hoofd schoof langs haar hals en had onbevredigd nog een paar kusjes op de huid geschonken, het was alsof haar gelaat me in de greep had genomen en haast amper van haar af kon blijven. Als een beginnende verslaving dat niet opnieuw weer verloren moest gaan.

Fenna
Mijn lichaam maakte een klein sprongetje en ik plaatste mijn handen op zijn borstkas om naar zijn woorden te luisteren. De zenuwachtige lach op mijn gezicht veranderde kort in een geschrokken blik waarvan ik me kort kon herstellen. ' Ik heb geen idee. ' gaf ik eerlijk toe. ' Ik voel nog steeds iets voor je.. het is alleen een kwestie van durven denk ik. ' ik haalde mijn schouders op en knabbelde op mijn lip op het moment dat ik zijn lippen in mijn hals voelde. Mijn ogen richtten zich op het plafond om mezelf rustig te houden en ik zuchtte. Ik wilde zo graag gelukkig worden met Sam maar ik wist niet of het wel slim was, of het kon.

Sam.
De glimlach was door de situatie heen een stuk meer ingetogen en de blauwe ogen waren onschuldig neergeslagen naar haar gezicht, voordat de vingertoppen haar hoofd omsloten met een zachte grip, haast bang om haar te breken of te pijnigen hoe breekbaar een persoon namelijk lichamelijk en geestelijk kon zijn. Diep in iemands ogen kijken was de bijpassende mantra van het moment en streek wat blonde lokken weg, haar lettergrepen wisten mijn gedachtes weer helemaal van het pad te gooien en verwarring in een weerspiegeling van zaagsel tussen de hersendelen te strooien. Dat zorgde voor een lichte steek in de ledematen dat door merg en been ging, net zo verloren als op de moment dat we niets meer waren als seks vriendjes in de alcoholistische uitgaande dagen. Op hetzelfde moment werd dat onfijne gevoel deels weer geblust, alleen al door het wilde kloppen van mijn hart bij haar nabije aanwezigheid waarbij de lichamen maar een paar centimeters van elkaar veloren waren. "Denk er alsjeblieft goed over na Fenna." Daarna hadden mijn armen haar losgelaten en was ontdaan neergeploft op de comfortabele fauteuil, echter het gezicht niet van haar weggestreken. "Ik wil niet weer in het verleden terug vallen en tegelijkertijd je niet verliezen."

Fenna
Ik luisterde goed naar zijn ademhaling die deed verraden dat hij net zo in de war was als ik. Met een glimlach liet ik mezelf naast hem neer zakken toen hij iets gemompeld had. ' Natuurlijk doe ik dat, ik heb een heel jaar gehad om over je na te denken Sam.. dat weet je ' ik zuchtte zachtjes terwijl ik op mijn lip beet en na zijn volgende zin luisterde, ' Waarom zeg je ineens allemaal van die perfecte dingen? je bent zo verandert. ' mompelde ik zachtjes waarna ik mezelf tegen hem aan liet vallen en zuchtte. ' Sam? ' fluisterde ik zachtjes. ' Ik hou nog steeds van je.. ik voel het aan alles, meteen toen ik je zag. ' zenuwachtig knabbelde ik op mijn lip. Benieuwd wat voor reactie ik zou krijgen, wat er zou komen. Mijn hart kloptte voelbaar in mijn keel terwijl ik merkte dat mijn handen lichtjes trilde.

Fashitail schreef:
Valerie
Snel ademend met mijn hoofd in mijn handen zat ik dan op de keukenvloer. Met opgetrokken knieën. Ik trilde nog steeds van verbazing, en het gekke was dat ik na al dat gehuil en geschreeuw best rustig was. Niet eens meer bang voor Adam, als Amber me zou verraden zou ze naar mijn weten alleen zichzelf hebben. Adam zou degene kapot maken daar ik om gaf, en aangezien dat er hier niet veel waren zou hij zich waarschijnlijk op Danny wreken. Jammer dat Amber dat nog niet weet, maar daar zou ze snel genoeg achter komen. Ik had mijn eigen manieren wel om mat Amber te dealen voordat het zover zou komen, voor zo'n meisje was ik niet bang. Zelfs voor Adam was ik na al die jaren niet bang meer. Ik hoorde voetstappen, ze waren duidelijk van Danny. Ik klom omhoog en zocht voor zijn ogen terwijl ik een geperste glimlach op mijn gezicht toverde en mijn handen omhoog hield zo van, 'ik weet het allemaal niet meer. ' ik sloeg mijn ogen even neer voordat ik iets zei. ' Je krijgt het hele verhaal ooit, niet nu.. ' mompelde ik droogjes. Terwijl mijn lippen zich sloten en er een klein lachje ontstond voelde ik hoe er nog één enkele traan van mijn wang gleed.

Danny
Zonder te luisteren naar Amber haar woorden was ik weer vertrokken en had ik mezelf naar mijn slaapkamer gesneld. Daar had ik in mijn nachtkastje de flappen geld verstopt. Mijn lippen had ik op elkaar geperst, het geld zodanig onder een stukje hout geklemd zodat het onvindbaar was wanneer je niet wist dat het er als het ware boven hing - en diep haalde ik adem toen ik de lade weer had gesloten. Ik hoorde Valerie nog snikken in de keuken. Mijn gelaatsuitdrukking veranderde nu tot peinzend, tegen droevig aan, maar kalm - als een persoon die zojuist verslagen was, er vrede mee had, maar als nog teleurgesteld was. Langzaam was ik naar de keuken gestrompeld, en nog voordat ik Valerie haar verschijning had opgepikt hoorde ik haar spreken. Een ruimte ontstond tussen mijn lippen. Daar zat ze dan. Een meisje waar ik nog helemaal niets vanaf wist, waarmee ik wel seks had gehad, die bij me had geslapen, en nu huilend tegen de keukenkastjes zat in mijn huis. Scherp haalde ik adem waardoor het leek op een soort knor, en peinzend perste ik mijn lippen op elkaar terwijl ik naar haar toe liep. Langzaam zochten mijn handen voor de hare, en vervlochten onze vingers nadat ik de rollende traan van haar wang had af gepinkt.
'Ssht,' suste ik haar toen terwijl ik mijn armen om haar tengere lichaam sloeg. Ik stond haar toe haar gezicht in mijn hals te begraven, en langzaam streek ik haar haren uit haar gezicht. 'Het komt allemaal wel goed...' Ik snoof weer en plaatste toen een kusje random op haar hoofd. 'Het is al goed...'

Yo ik weet dat er te veel meisjes zijn maar nu heb ik een overload aan inspi voor een perso met als fc Shay, dusja. xd

Valerie
Mijn hart klopte in mijn keel bij het zien van Danny. Ik was niet boos op hem, hij wist hier niets van af. Ik had ook totaal geen zin om hem nu bij me weg te duwen, ik had eindelijk iemand die me weer vrolijk maakte. Een klein glimlachje sierde mijn lippen bij de aanraking van zijn handen, hoe hij de traan van mijn wang pinkte. Ik sloot mijn ogen kort bij het voelen van zijn armen om mijn lichaam en zuchtte toen kort. Ik was voor een moment heel kwetsbaar geweest door de herinneringen aan Katy, maar dit leek allemaal als sneeuw voor de zon verdwenen naar enkele seconden. Ik was veranderd, sterk, onbreekbaar. Nu Amber uit beeld was ging het meteen een stuk beter. Ik knikte bij het horen van zijn stem. ' Ze gaat Adam niet vertellen waar ik ben. ' mompelde ik half onhoorbaar in zijn hals. Kort daarna liet ik hem los en greep naar mijn hoofd. ' Ik heb hoofdpijn, heb je iets voor me? ik voel me klote. ' mompelde ik droogjes. Terwijl ik om me heen keek zoekend voor iets om me op te concentreren.

Sam.
De zucht dat over haar tedere lippen kwam, de stille zenuwen en hopeloze verwarring dat de situatie alsmaar leek te versterken tot een soort van ongemakkelijkheid uit mijn oogpunt waarbij de donkere pupillen veel emoties wisten uit te dokteren van haar aantrekkelijke gezicht. "Ik denk dat het te maken heeft met kwestie van ouder worden en zelfstandiger denken." Een eigen zaak runnen met een vriend zou dit jaar ook veel geholpen hebben, meer verantwoordelijkheid en inzien van de gevolgen van sommige aspecten en menselijke situaties. Het was tijd geweest om van de losbandige jongetje af te stappen dat alleen maar aan het verliezen van zaadcellen en hormonen dacht, gefermenteerde drank waarbij de portemonnee pijn begon te doen, en hoe groot de reputatie was bij vrienden en andere mensen in de omgeving die enige weet hadden van je naam en deels persoonlijkheid. De zalmroze mondhoeken waren weer nonchalant omgekruld tot een bescheiden schampere glimlach, waarbij de volgende woorden wat meer moeite kosten om zorgvuldig tot mijn geheugen op te nemen. Ze leken de onbegrijpelijkheid alleen maar te versterken, net zoals de dwang om haar stevig vast te grijpen en haar heftig te zoenen waarbij de eerste kledingstuk op de grond zou vallen midden in de woonkamer. "Ik hou ook nog steeds van je en zal alles voor je doen tot je vertrouwen in me begin te nemen." Was mijn zachte en simpele antwoord, echter gemeend tot de diepste kern van mijn ziel.

Fenna
Zijn woorden drongen bij me door. Alles wat hij zij, het raakte me tot in het diepst van mijn hart. Anders dan vroeger, veel intenser, eerlijker. Ik glimlachte kort en trok hem dicht tegen me aan. Zuchtend, half proestend terwijl ik mijn armen stevig om hem heen klemde. ' Alles zal anders zijn... maar dat is misschien ook wel goed. ' ik glimlachte kort, ' verwacht niet meteen van me dat ik overal mee om kan gaan, maar ik wil je gewoon weer vaker gaan zien. Is dat oké? ' mompelde ik terwijl ik hem voorzichtig los liet zodat ik hem aan kon kijken en kon glimlachen. ' Dat leuke hoofd van je kan ik echt wel vaker zien ' zei ik lachend.

Sorry lot kort stukje meh

Holyshit, nu gaat Danny iets verkeerds doen

Danny
Ik luisterde echter maar half naar haar woorden. Ik wist nog steeds niet precies wat er gaande was tussen de twee, en had alleen korte stukken meegekregen. Wat Amber bijvoorbeeld tegen Adam moest zeggen wist ik niet. Ging het over de abortus? Ging het over iets anders? Eerlijk gezegd was ik nu ook niet in staat me daar over te prakkeseren. Ik streek dus maar weer door haar haren, en keek toe hoe ze naar haar hoofd greep. Diep haalde ik adem, en na mijn keel te hebben geschraapt knikte ik. Voorzichtig drukte ik mijn voorhoofd tegen het hare en speelde ik met haar vingers. 'I can make you forget,' fluisterde ik toen - mijn oogleden bijna geheel gesloten. 'Het is zo gebeurt, en heel efficiënt. Het heeft een effect van vier tot zes uur- Maakt je emotieloos, maar rustig. Je voelt je fijn ook al voel je als het ware niets. Je bent gewoon kalm-' Mijn ogen zochten weer voor de hare, en laconiek sloeg ik steunend een arm om haar heen. 'Kom, ik pak het wel voor je.'

Oké, ik denken omg ik heb zo veel inspiratie ik ga een biografie van hier tot tokio schrijven, maar de woorden komen gewoon niet op papier. Ze zitten in mijn hoofd maar ik krijg ze gewoon niet eruit, mweh.