[Speeltopic] World of Hogwarts

Welkom op zweinstein! De school waar je alles kunt leren als tovenaarszijnde en waar je voor alle brouwerijen en boeken in de bibliotheek terecht kunt. Deze kasteel in Schotland is speciaal opgericht voor magische kinderen die door hun bloedverwanten zijn gekroond en kunnen op zweinstein leren omgaan met spreuken, kennis van fabelbieren en met hun eigen toverstokken. Creeër je eigen bedachte personage en laat hem of haar alles meemaken wat er mee te maken valt hier!

Zweinstein werd meer dan duizend jaar geleden gesticht door de vier grootste tovenaars van die tijd. Samen hadden ze een school gebouwd dat ver weg was van de dreuzels en vervolgden ze de mensen die enig teken van magie hadden. Een paar jaar lang werkten de stichters harmonieus samen. Ze zochten naar kinderen die tekenen van toverkunst vertoonden en brachten die naar het kasteel om onderwezen te worden. Maar toen ontstond er veel ophef en onenigheid. Zwadderich wilde dat er strengere eisen gesteld werden aan diegene die naar deze school toe kwamen. Hij was er tegen dat kinderen waarvan ouders dreuzels waren naar de school kwamen en vond hen onbetrouwbaar. Volgens hem mochten alleen mensen met zuiver bloed hier door de school heen lopen. Na een tijdje volgde er een groot conflict tussen Zwadderich en Griffoendor en Zwadderich verliet de school. Zo ontstonden er vier afdelingen met ieder hun eigen gedachten.

De scheiding in de vier afdelingen bestaat tot op de dag van vandaag. De vier stichters hebben een hoed op magische wijze intelligentie geschonken, zodat deze de taak om alle nieuwe leerlingen over de afdelingen te kunnen verdelen. Ze hebben alle vier een eigen leerlingenkamer en slaapzalen. Daarbij is er een punten stelsel ingevoerd, bij triomfen worden de getallen alleen maar hoger en bij overtredingen is er een aftrek van de punten. De afdelingen met de meest behaalde wint aan het eind van elke schooljaar de afdelingsbeker.

• De grote lijnen, richting moderne tijd.

Dit topic word gespeeld in het verleden. Dat is natuurlijk handig voor degenen die dol zijn op geschiedenis en er veel vanaf weten, maar minder handig voor degenen die nauwelijks het verschil weten tussen een aantal tijdperken. Dat maakt allemaal niet zoveel uit. Zolang er maar niet word gepraat over moderne voertuigen en de nieuwste mobiels zal niemand je boos aankijken. Maar normale uitvingen als televisies, treinen en computers die net zo groot waren als koelkasten waren er wel. In tegenstelling tot de dreuzels, lopen de magiërs voor, zowel in ontwerpen en in ideeën. Hoewel er bij de dreuzels nog moeilijk gedaan werd over vrouwen die goeie banen gingen bemachtingen, mocht er rustig een vrouw schoolhoofd zijn of minister van toverkunst. Omdat de meeste tovenaars of heksen niet gelovig zijn is er ook minder scheiding tussen verschillende religies.



• Gryffindor
Bekend om: Dapperheid, ridderlijkheid, durf en moed.
Afdelingskleuren: Rood en goud.
Afdelingswapen: Leeuw
Leerlingenkamer: In de toren van Griffoendor, die op de zevende verdieping te vinden is.

• Lesrooster.
Maandag.
Waarzeggerij van Professor Zwamdrift met Huffelpuf
Gedaanteverwisseling van Professor Anderling
Toverdranken van Professor Slakhoorn
Astronomie van Professor Sinistra
Dinsdag
Dreuzelkunde van Professor Uzeldre met Ravenklauw
Spreuken en Bezweringen van Professor Banning
Verweer tegen de Zwarte Kunsten van Professor Desiderius
Geschiedenis van de Toverkunst van Professor Kist
Woensdag
Verzorging van Fabeldieren van Hagrid met Ravenklauw
Kruidenkunde van Professor Stronk
Geschiedenis van de Toverkunst van Professor Kist
Donderdag
Voorspellend Rekenen van Professor Vector met Ravenklauw
Toverdranken van Professor Slakhoorn
Gedaanteverwisseling van Professor Anderling
Vrijdag
Leer der Oude Runen van Professor Babbeling met Zwadderich
Spreuken en Bezweringen van Professor Banning
Kruidenkunde van Professor Stronk

• Hufflepuff
Bekend om: Harde werkers die trouw en geduldig zijn.
Afdelingskleuren: Geel en zwart.
Afdelingswapen: Das
Leerlingenkamer: In het souterrain, in de buurt van de keukens.

• Lesrooster.
Maandag
Waarzeggerij van Professor Zwamdrift met Griffoendor
Kruidenkunde van Professor Stronk
Gedaanteverwisseling van Professor Anderling
Dinsdag
Voorspellend Rekenen van Professor Vector met Zwadderich
Toverdranken van Professor Slakhoorn
Spreuken en Bezweringen van Professor Banning
Astromie van Professor Sinistra
Woensdag
Verzorging van Fabeldieren van Professor Varicosus met Zwadderich
Spreuken en Bezweringen van Professor Banning
Verweer tegen de Zwarte Kunsten van Professor Desiderius
Geschiedenis van de Toverkunst van Professor Kist
Donderdag
Dreuzelkunde van Professor Uzeldre met Zwadderich
Gedaanteverwisseling van Professor Anderling
Kruidenkunde van Professor Stronk
Vrijdag
Geschiedenis van de Toverkunst van Professor Kist
Toverdranken van Professor Slakhoorn
Leer der Oude Runen van Professor Babbeling met Ravenklauw

• Slytherin
Bekend om: Sluw en schuwt niets, zolang het doel maar wordt bereikt.
Afdelingskleuren: Groen en zilver.
Afdelingswapen: Slang
Leerlingenkamer: Vlakbij de kerkers, onder in het kasteel van Zweinstein. De leerlingenkamer is te bereiken door bij een muur het juiste wachtwoord te geven.

• Lesrooster.
Maandag
Waarzeggerij van Firenze met Ravenklauw
Toverdranken van Professor Slakhoorn
Kruidenkunde van Professor Stronk
Geschiedenis van de Toverkunst van Professor Kist
Dinsdag
Voorspellend Rekenen van Professor Vector met Huffelpuf
Gedaanteverwisseling van Professor Anderling
Spreuken en Bezweringen van Professor Banning
Woensdag
Verzorging van Fabeldieren van Professor Varicosus met Huffelpuf
Gedaanteverwisseling van Professor Anderling
Toverdranken van Professor Slakhoorn
Donderdag
Dreuzelkunde van Professor Uzeldre met Huffelpuf
Spreuken en Bezweringen van Professor Banning
Geschiedenis van de Toverkunst van Professor Kist
Astronomie van Professor Sinistra (Avond/Nacht)
Vrijdag
Leer der Oude Runen van Professor Babbeling met Griffoendor
Kruidenkunde van Professor Stronk
Verweer tegen de Zwarte Kunsten van Professor Desiderius

• Ravenclaw
Bekend om: Bij de pinken, geleerd, flinke dosis gezond verstand.
Afdelingskleuren: Blauw en brons.
Afdelingswapen: Adelaar
Leerlingenkamer: In de Westertoren. Wanneer je het juiste antwoord op een gecompliceerd raadsel geeft, word je binnen gelaten.

• Lesrooster.
Maandag
Waarzeggerij van Firenze met Zwadderich
Spreuken en Bezweringen van Professor Banning
Geschiedenis van de Toverkunst van Professor Kist
Dinsdag
Dreuzelkunde van Professor Uzeldre met Griffoendor
Kruidenkunde van Professor Stronk
Gedaanteverwisseling van Professor Anderling
Woensdag
Verzorging van Fabeldieren van Hagrid met Griffoendor
Toverdranken van Professor Slakhoorn
Spreuken en Bezweringen van Professor Banning
Astronomie van Professor Sinistra
Donderdag
Voorspellend Rekenen van Professor Vector met Griffoendor
Kruidenkunde van Professor Stronk
Verweer tegen de Zwarte Kunsten van Professor Desiderius
Geschiedenis van de Toverkunst van Professor Kist
Vrijdag
Toverdranken van Professor Slakhoorn
Gedaanteverwisseling van Professor Anderling
Leer der Oude Runen van Professor Babbeling met Huffelpuff



• Op het schoolterrein.
Classrooms
Als je de weg kan vinden door de doolhof van gangen kan je ook nog eens in de war gebracht worden door de vele lokalen. Voor elke les is een andere en elke leraar of lerares eigent een ruimte tot zich om zijn of haar vak bij te brengen aan de leerlingen. Moet je bij verweer van de zwarte kunsten zijn of toch bij gedaante verwisseling?
The staircase
De grote verzamelplaats van trappen die elk naar een bepaalde plaats leiden in het kasteel. Echter moet er goed opgelet worden aangezien er in sommige trappen neptreden geplaatst zijn en soms besluiten de trappen opeens te bewegen.
Great hall
Veel dingen gebeuren en komen voor in deze grote zaal. Er staan vier lange tafels waar elke afdeling bij elkaar komt. De hele school komt bij elke maaltijd hier om te ontbijten, avond te eten en ook bij speciale gelegenheden wordt er gebruik gemaakt van deze zaal.
The dungeons
De kerkers liggen onderaan zweinstein die je door bepaalde trappen kunt bereiken. Hier zijn de kerkers waar de toverdranklessen gegeven worden. Het is hier doods en kaal en buiten de lessen om is er voor de meeste leerlingen die niet van het duister houden niets te zoeken.
The common rooms
Elk portret die het gat naar de leerlingenkamers bedekt heeft zijn eigen wachtwoord zodat elke leerling veilig zijn eigen kamer in kan treden. Hier komen alle leerlingen samen in hun eigen plekje waar een grote kamer te vinden is, die langs twee trappen naar een meisjes en jongensgedeelte leidt.
The staffrooms
Net zoals de leerlingen heeft iedere leraar of lerares ook zijn eigen kamer. Hierin staat meestal een bureau en spullen die tot het bepaalde vak die hij of zij geeft behoord. Bij sommigen zijn er ook geheime dingen en voorraden te vinden die streng bewaakt worden.
The hospital
Er gebeurt altijd wel iets in het eindeloos grote kasteel waardoor er iets verpleegt moet worden. Alle lastige kwaaltjes worden opgelost alsof het niets is, voor alles wordt wel een oplossing gevonden. Het kan voorkomen dat je enkele nachten in deze ziekenhuis kamer moet verblijven maar meestal is het snel opgelost.
Owlery
Een hele vleugel speciaal voor alle uilen die door het hele land reizen om alle brieven en pakketjes naar hun eigenaren en terug te bezorgen. De hele vleugel is bedekt met een dik laag stro en aan het plafond hangen stokken waar de uilen op kunnen zitten om te overnachten.



• Rondom zweinstein.
The black lake
Rondom het kasteel ligt een groot meer. In dit water, diep in dit water, zijn veel bijzondere zeedieren te vinden. Op de bodem leven bijvoorbeeld de meermensen, maar je hebt hier ook wierlingen en een grote inktvis. Dit meer is er meer voor de sier maar kan soms nuttig gebruikt worden.
Quidditch field
Net zoals voetbal de sport van de dreuzelwereld is, is zwerkbal hier bijna onmisbaar. Op het terrein van zweinstein is een groot, rondgevormd veld waar alles te vinden is voor een training of een wedstrijd. Het veld is omringd met een rondlopende tribune waardoor je een goed overzicht hebt tijdens de wedstrijden.
Forbidden forest
Hier in het duistere bos leven de raarste en gevaarlijkste wezens waardoor het voor alle leerlingen verboden is. De leraren en leraressen betreden dit bos vol duisternis echter ook niet graag en dit komt dan ook bijna nooit tot nooit voor.

• Buiten zweinstein.
Diagon Alley
De wegisweg is een lange winkelstraat die alleen voor tovenaars ter beschikking is. Hier zijn veel winkels waar van alles te koop is wat handig is voor een tovenaar maar ook spullen die normale mensen als speelgoed zien. Kijk je ogen rond en geniet van alle dure spullen waar je van droomt en misschien wel kunt kopen.
Perron 9 ¾
Op het perron waar zich ook dreuzels bevinden moet je goed opletten dat niemand de verwekking krijgt dat er iets magisch aan de gang is. Om bij zweinstein te komen moet je namelijk naar de zweinstein express die langs een magisch perron vertrekt, waar je komt door middel van door een muurtje te rennen.



• Extraheden en toevoegingen.
De spreukenlijst
Eten en drinken
Het transport
Magische wezens
Betaalmiddelen
Zwerkbal

• Regels omrent de school.
Wees stil in de bibliotheek.
Discipline en harde studie worden uitermate beloond.
Leerlingen komen enkel op de etage van hun eigen afdeling.
Iedere leerling dient zich aan de gewone kledingvoorschriften te houden.
Magie dient niet op aanvallende wijze op medeleerlingen, docenten of andere personen gebruikt te worden.
Huisdieren worden op de slaapzalen en afdelingen gelaten, tenzij anders wordt aangegeven in een les.
Eigenaardige teksten en tekeningen neerkalken doe je maar op een stuk perkament, niet op het bord.
Ten alle tijden toon je respect voor de meerderen, versta hieronder docenten, stagiares en zelfs de afdelingsgeesten.
Opgestelde harnassen, portretten, kandelaars, schilderijen of andere decoratieve stukken dienen onaangetast te blijven.
Wanneer men door een leraar de les wordt uitgestuurd, begeeft deze zich onmiddellijk op weg naar het kantoor van het schoolhoofd.

• Het personage dossier.
Volledige naam: Hier vul je een naam en achternaam in. Middelnamen mogen ook, maar zijn niet verplicht.
Leeftijd: Vul hier de leeftijd van het karakter in.
Schooljaar en afdeling: In het eerste jaar is je personage elf. Dit loopt door naar het zevenste jaar. Daarbij is het verplicht om te kiezen uit de vier afdelingen, welke past het best bij jou persoon?
Bloedlijn: Keuze uit volbloed, halfbloed of dreuzelbloed.
Rijkdom: Keuze uit rijk, modaal of arm.
Innerlijk: Vul hier de karakter eigenschappen in.
Uiterlijk: Hier komt een uiterlijke beschrijving van je karakter. Het belangrijkste wat je hier neer moet zetten is haarkleur en oogkleur en verder nog lengte en postuur. Je kunt dit nog uitbreiden met bijvoorbeeld een beschrijving voor wat je karakter het liefste draagt, maar dat hoeft niet. Daarbij moet er op het einde minstens een foto van je faceclaim komen.
Toverstok: Je toverstok is natuurlijk erg belangrijk voor een tovenaar, dus vergeet vooral niet om hem hier te beschrijven. Beschrijf uit wat voor hout hij is gemaakt, wat voor magische kern hij heeft en zijn lengte en buigbaarheid.
Extraheden: Nog een heftige geschiedenis wat jou persoon heeft meegemaakt, heeft die een uil of een kat meegenomen of zit die bij het zwerkbal team?

• Aanmeldingen.
Dana James (Hufflepuf) fortisetliber
Sophia Elisabeth Dubois (Gryffindor) This_Is_My_Life
William Taylor Compton (Gryffindor) Departure
Erin Silver Jones (Gryffindor) thedolcevita
Nigel Colbie (Slytherin) DayXdream
Paige Selena Miller (Slytherin) xCarousel
Devlin Donoghan Barnes (Slytherin) thedolcevita
Emily Maria Redwand (Slytherin) Turquoised
Nathan Edward Blyth (Ravenclaw) xCarousel

Emily
Dit semester begon als elk andere. Ik reed met mijn kar die vol stond met bagage richting perron 9 ¾. Natuurlijk was ik weer een van de eerste, gezien ik er altijd voor zorgde dat ik op tijd was. Zodra ik door de muur heen was, zag ik de grote stoomtrein die “Hogwarts Express” werd genoemd. Al snel vond ik een plekje voor mij alleen. Ik vond het nooit fijn om een cabine te delen in de trein. Treinreizen maakten me chagrijnig en als ik dat was, kon ik beter geen gezelschap hebben. Met mijn wang tegen het raam aan geplakt zag ik de omgeving aan me voorbij gaan. Londen liet ik achter me en we reden lang de Engelse landschappen. Iets waar ik me al lang niet meer in interesseerde, maar waarbij ik me als eerste jaars mijn ogen had uitgekeken. Alles was nu normaal geworden, de rit naar Zweinstein voelde als een rit naar huis. Zweinstein was zo goed als de enige plek waar ik me ooit echt thuis had gevoeld. Het gaf een verwelkomende sfeer en een prettig gevoel. Iets wat ik in de eerste twaalf jaar van mijn leven nooit heb mogen meemaken.
Eenmaal aangekomen kwamen we in de enorme zaal waar we vaak bijeen kwamen. Enorme rijen tafels en velen tovenaars. Ik liep naar de tafel voor mijn huis, Slytherin. Een aantal mensen begroette me en ik begroette hen terug. De saaie seremonie van alle eerste jaars die werden ingedeeld in de verschillende huizen, leek met het jaar langer te duren. Ik was dan ook dolblij toen die eindelijk voorbij was. Het eten kwam tevoorschijn en ik genoot van de feestelijke maaltijd dat veel variatie bood.
Niet veel later gingen we richting de kerkers. In de buurt was een muur waar het leerlingenhoofd het wachtwoord gaf. Iedereen ging naar binnen. Alles was gebleven zoals we het verlaten hadden. Het was als de dag van gisteren, zo voelde het. Een plek die ik echt zag als mijn thuis.
Ik liet me op mijn bed neervallen en staarde even naar het plafond. Moe was ik nog niet. Nee, het was ook nog geen bedtijd. Ik keek naar Earl. Het kleine uiltje zat in zijn kooi. Een jong – en daardoor ook nog klein – beestje. Ik zou goed voor hem zorgen, gezien ik niet een tweede uil wilde verliezen.
Ik vouwde mijn handen op elkaar en legde mijn hoofd erop neer. In gedachten staarde ik voor me uit.

Lynn
Ik klikte mijn koffer open, die ik inmiddels alweer op mijn bed had gegooid - en begon de netjes opgestapelde kleding er uit te vissen. Eerst stalde ik alle spullen op mijn bed uit. Niet alleen kleding, maar ook andere voorwerpen had ik dit jaar meegenomen. Eigenlijk iets dat ik tot nu toe elk jaar had gedaan - iets van waarde meenemen. Ik legde mijn koffer op de bodem van de kast en haalde een hand door mijn haren. Ik had het er nu al warm van gekregen, en had nog niet eens wat gedaan. Vanochtend was ellendig geweest. Op het perron waren zoveel dreuzels - volledig mijn eigen schuld aangezien ik weer eens veel te laat was - dat ik niet eens fatsoenlijk mijn weg op perron 9 kon banen. Uiteindelijk was ik dan toch nog aan de andere kant uit gekomen, maar het had me enigszins wat moeite gekost. Gelukkig was ik nog op tijd voor de stoomtrein. Ik was blij om weer thuis te zijn. Het was zoals elk jaar weer moeilijk geweest om afscheid te nemen van mijn ouders, maar ik begon er al een beetje aan te wennen. Het was fijn om mijn vrienden en afdeling-genoten weer te zien in ieder geval. Ik schudde met een kleine grijns mijn hoofd om mijn eigen stommiteiten. Daarna liep ik richting de kooitjes van mijn dieren en liet ik ze vrij. Ze mochten hun eigen weg banen in mijn kamer. Ze bleven toch wel bij me en waren helemaal zindelijk. Ik zette de eten- en drinkbakken neer en vulde die meteen. Daarna legde ik de rest van mijn kleding in de kast. De fotolijst van mijn ouders zette ik op het nachtkastje, naast mijn wekker. Tot slot viste ik mijn laatste spullen van mijn bed af - en gaf ze allemaal hun eigen plekje. Toen ik mijn toverstokje tegen kwam liet ik mijn hand er een aantal keer over heen glijden. Mijn mondhoeken krulden automatisch om, waarna ik ook het stafje op borg en mijn slaapkledij aan trok. Ik schoof mijn bed in en wachtte tot Snoes en Pluis bij me kwamen liggen. Daarna knipte ik het kleine lampje uit en sloot ik mijn ogen. Klaar om het vijfde jaar te laten beginnen.

William. (Introductie)
Mijn rug zat steunend als een of andere comfortabele stoel tegen een reusachtige eisdoorn bij het grote meer, de voeten hadden een kussen gemaakt van hoog gras en de porseleinen huid was aan het genieten van de laatste warme zonnestralen. De gasbol was gastvrij met zijn genegenheid en temperatuur, maar toch zou mijn hart altijd meer uit gaan naar de maan, de reflecterende spiegel dat ons nooit in de steek zou laten. De appelgroene ogen werden haast verblind wanneer ze opkeken naar de wolkenloze hemel en werd benadrukt door verschillende kleuren op de irissen. De donkere leren boekentas werd door de slanke vingers dichter naar het lichaam toe getrokken om er een boek van verweer tegen de zwarte kunsten eruit te halen. Het was geen mening maar een feit dat mijn denkvermogen zich graag bezig hield met de mogelijkheid om jezelf tegen duistere magie te kunnen beschermen, het was namelijk een belangrijk aspect dat het leven van een simpele tovenaar kon redden. Langzamerhand begon het redelijk donker te worden en de vermoeidheid diep in de botten te nestelen van de inspanning in het lezen, daarbij was het zeker nog een kilometer om terug naar zweinstein te keren. Een van de handen had steunend plaats gezocht bij de dikke stam en had mezelf omhoog gehesen, daarna daalde de voetstappen een mossige heuvel af tezamen met bladeren die knisperden onder de herenschoenen. Het was plots dood stil geworden ondanks dat hier allerlei wezens tussen de bomen zich stil hielden, je kon maar beter op de hoede zijn om niet het pad te kruisen van de gevaarlijke soorten. Er vormde zich een frons tussen de wenkbrauwen wanneer de laatste laag hangende takken werden weggeslagen en weer op de welbekende pad van de school terecht kwam, lopend naar de ingang en de leerlingen kamer van griffoendor waar de allerlaatste tovenaars aankwamen die de zweinstein trein hadden gemist.

Dana
Lachend met mijn lieve vriendinnen van Hogwarts, of Zweinstein, hoe je het wilde noemen, zetten we de hele hogwarts express op stelten. We hadden er weer zin in en hadden elkaar veel te vertellen. Over liefdes die zij in hun thuisstad hadden ontmoet, of drama in de familie. Iedereen was blij weer naar hogwarts te gaan, nog altijd was dat voor de meesten de enige echte thuis die ze hadden. We kwamen aan en in het sprookjesachtige gebouw werd de ceremonie voor de eerstejaars gehouden. Ik hoorde een schattig jongetje blij gillen. "YESSS, HUFFELPUF!" We klapten voor hem toen hij verlegen aan onze tafel ging zitten. Grinnikend keek ik naar de kinderen. Ook zij keken duidelijk uit naar hun carriere op hogwarts. Met de hele afdeling liepen we richting onze kamers, waarna het afdelingshoofd ons binnenliet. 'Ons' souterrain zag er nog als altijd uit. Oud en vertrouwd. Ik liep naar mijn kamer en begon mijn vrijetijdskleren uit te pakken. Een aantal truien had ik ook meegenomen, en die legde ik in mijn kast. De kooi met mijn uil zette ik neer, waarna ik haar vrijliet. Ik keek nog is rond en was blij hier te mogen zijn.

Lynn
Mijn hand haalde ik weer door de handen van Snoes. Hij was weer is onwijs knuffelig vandaag. Vond ik totaal niet erg, maar ik ging er toch echt vandoor nu. Ik zette Snoes voorzichtig aan de kant. Zoveel moeite leek hij het er niet mee te hebben, want hij plofte meteen neer. Ik stond op en trok mijn kast open. Vandaag was het zondag. Weekend dus, en dat betekende vrijetijdskleding. (Als ik het goed heb?!) Naar mijn idee was het redelijk koud buiten, dus trok ik een trui uit de kast en een normale broek. Ik trok die kleding aan en liep richting de deur. Ik trok hem achter me dicht en ging de lange gang op, die me naar de trappen leidde. Eenmaal bij de trappen aangekomen, ging ik een andere hal in waar ik doelloos rond liep. Eens kijken of alles nog hetzelfde was.

Emily
Ik bond mijn haren in een paardenstaart en streek mijn witte topje recht. Keurend bekeek ik mezelf in de spiegel. Het was goed te zien dat ik wel wat kracht in mijn armen had. Een simpele blauwe spijkerbroek zat strak om mijn benen gespannen en vrij simpele gympen zaten aan mijn voeten. Ik stopte de brief die ik zojuist aan het thuisfront had geschreven - over dat ik veilig was aangekomen en dat er geen bijzonderheden waren - in een envelop. Earl zou hem bezorgen en dat was een lange rit voor hem. Zodra ik hem had laten gaan, verliet ik mijn kamer. Op een rustig tempo en met mijn handen in mijn broekzakken gestopt begon ik een rondje te maken door Zweinstein. De school die er al eeuwenlang stond, was nog steeds niet veranderd. Ik begroette wat mensen die ik vaag kende. In de verte zag ik een gedaante dat me bekend voorkwam. Ik liep naar haar toe met een grijns op mijn gezicht. 'Lynn, goed je weer te zien,' zei ik.

Lynn
Diep gefocust op een bepaald schilderij liep ik door. Ik baande mijn weg tussen alle leerlingen door die niet eens leken te bestaan. Dat schilderij hing er naar mijn mening vorig jaar nog niet. Ik fronste maar wenkbrauwen en stond nu vlak voor het schilderij. Mijn vingers liet ik er over heen glijden, tot ik een bekende stem achter me hoorde. Met een vragend gezicht draaide ik me om. "Emily," sprak ik haar naam uit. Ik trok mijn mondhoeken omhoog en ontblootte daarbij mijn tanden. "Dat is het zeker. Je hebt dus ook weer voor Zweinstijn gekozen?" vroeg ik. "Dat doet me goed." Ik gaf zacht een box tegen haar schouder aan. Iets dat ik wel vaker deed. Ik had met Emily best veel meegemaakt. Zij had er min of meer voor gezorgd dat ik met de oudere van Zweinstijn om ging, iets waarvoor ik haar nog steeds dankbaar was. "Hoe is het?"

Als je het er niet mee eens bent, moet je het maar zeggen

James.
Met mijn koffer op het wagentje voor me begaf ik me naar perron 93/4 en ik keek even achter me. Het hele gezin volgde op de voet en waarom ik leidde wist ik niet precies. Ik liep rustig door de muur heen en wachtte aan de andere kant op de rest, ondertussen zoekend naar mijn vrienden die hier ook wel ergens zouden staan. ''Hé man,'' hoorde ik achter me. Ik gaf de jongen een bro-hug en keek hem aan. ''Goed je weer te zien man, ik kom zo.'' Antwoordde ik met een zelfvoldane grijns op mijn gezicht. Hij liep weg naar onze vaste coupé en ik draaide me om naar Mary en naar mijn moeder die voor de verandering eens mee was. Ik omhelsde ze allebei kort en liep met mijn broertjes naar de trein, op weg naar mijn thuis. In de coupé zat ik bij mijn vrienden, nouja, voor zover ze dat te noemen waren. Ze lachtten om mijn grapjes en dachten me te kennen, maar of ze me ook echt kenden. We discussieerden over de meisjes en welke mooi was en welke niet en wie we dit jaar eens zouden verleiden. Ik lachte om de woorden van een vriend van mij, die zich afvroeg waarom er nog meisjes waren die voor onze charmes vielen terwijl ze ons zo goed kenden. Ik zou het zelf ook niet weten. Al gauw waren we weer thuis, na de ceremonie, waarbij ik Nick en Samuel feliciteerde om bij mijn afdeling te zitten, verplaatste ik me naar mijn slaapzaal. Daar wachtte Lara, mijn vrouwelijke witte sneeuwuil al op mijn in haar kooi. ''Toe maar,'' fluisterde ik en ik opende haar kooitje waarmee ze weg vloog de vrijheid in. Vervolgens begaf ik me weer naar beneden, om een korte wandeling door het kasteel te maken. Een jongen, duidelijk een eerstejaars, keek me aan en fluisterde iets binnensmonds. ''Weet je waar de toren van Gryffindor is,'' wist ik er na een tijdje van te maken. ''Daarheen, en dan rechts en dan door het schilderij.'' Ik zei het vriendelijk maar mijn hele uitstraling was er een van 'do I look like I care?'

Emily
Ik bleef staan toe ik voor haar stond en bekeek het schilderij waar ze voor stond. Die was nieuw. Een vrij rustige, de meeste bewogen meer. Ik likte langs mijn lippen en grinnikte kort. Ik knikte. 'Natuurlijk, wat anders?' Het was niet echt een vraag waar ik antwoord op verwachtte. Zweinstein was nou eenmaal de beste school die er was, vond ik dan. Ik grinnikte toen ze mee stomp gaf. 'Het gaat prima,' zei ik. 'Met jouw? Leuke vakantie gehad?' Ik keek om me heen. 'Zullen we naar de woonkamer van Zwadderich gaan?' Lynn was iemand waar ik nog wel mee op kon schieten. We hadden ons samen wel eens in de nesten gewerkt, maar het was nooit echt een ramp geweest. Ik was altijd erg nieuwsgierig naar wat er zich in het verboden bos afspeelde en tot de dag van vandaag was het me nooit gelukt om verder dan honderd meter te komen, maar het zou me nog wel lukken.

Dana
Na wat gekletst te hebben met vriendinnen liep ik de gangen maar weer in. Ik hield van de sfeer hier, en ik kon me uren vermaken, met alleen lopen, kijken, lopen, soms kletsen met een geest of schilderij, en dan weer lopen. Na een tijdje te hebben gewandeld liep ik een jongen tegemoet. Ik had hem wel is gezien, vaak zelfs. Hij zat bij Gryffindor, wist ik, en ik had waarzeggerij met hem. Ik vond hem een knappe jongen, hij was een beetje apart, arrogant maar iets in hem vond ik wel leuk.. Ik liep richting hem en zei: "hé."

James.
''Hé,'' ik hield mijn hoofd een beetje schuin bij de aanblik van het jonge, mooie meisje voor me. Ik kende haar omdat ik waarzeggerij met haar had, ze zat in huffelpuf, maar haar haar naam wist ik niet. ''Ik ben James,'' ik stak mijn hand uit en haalde de andere door mijn haar, om het een beetje door de war te brengen, niet lelijk natuurlijk. Ze was zeker een mooie verschijning, ze was me ook al opgevallen bij waarzeggerij. Een grijns sierde mijn lippen, zelfverzekerd ervan dat ze mij zou volgen, nu ik langzaam verder door de gang begon te lopen.

Ben even lunchen!

Eet smakelijk!
Dana
Na enige twijfeling liep ik toch achter hem aan. Pas toen gaf ik ook hem een hand en opgewekt zei ik: "Ik ben Dana." Hij had een bepaalde dosis zelfvertrouwen, arrogantie, die anderen irriteerde. Ik wist niet hoe oud hij was, maar ik dacht ongeveer even oud. Wat zou hij hier doen? In de gangen waar niemand liep. Ik dacht dat ik één van de enigen was wiens hobby het was in deze gangen rond te lopen.

Lynn
Een grijns bleef mijn gezicht sieren. Vervolgens haalde ik mijn schouders op. "Domme vraag was het ook," grinnikte ik en ik knikte toen ze vertelde dat het prima ging. "Dat is fijn om te horen, met mij gaat ook alles goed hoor." Ik wipte van mijn ene voet op de andere en schudde mijn haar even uit mijn gezicht. "Ja, mijn vakantie was prima. Ik heb niet zo heel veel bijzonders gedaan. Op vakantie gaan is er bij ons niet bij. Mijn ouders houden daar niet zo van. Hoe was het jouwe?" vroeg ik nieuwschierig en ik knikte op haar volgende vraag. Meteen draaide ik mijn lichaam richting de andere kant van de kant. Emily bevond zich nu aan mijn linkerkant. Samen liep we de gang door, richting de woonkamer. Iets in mij maakte me altijd avontuurlijker als ik bij Emily was, maar dat kwam hoogstwaarschijnlijk omdat we deels hetzelfde dachten. We pakten beide alle uitdagingen aan met de gevolgen voor dien. Het was iets waar ik wel met haar over wilde praten. Dit jaar zou ik nog een poging wagen om achter het geheim van het verboden bos te komen, en de vraag was of zij mee wilde. Maar alle muur leken hier altijd mee te luisteren, daarom besloot ik mijn mond te houden.

Emily
'Domme vragen bestaan niet,' zei ik schouderophalend. Ik likte binnenmonds langs mijn tanden en worp een korte blik op zij. 'Mijne was eigenlijk als ieder andere. Ik heb veel gesport en verschillende plekken bezocht. Niet echt heel bijzonder,' vertelde ik. Ik ging naast haar lopen en we gingen richting de woonkamer. Mijn handen rustten nog altijd in mijn broekzakken. Ik keek Lynn voor een kort moment aan. Nog altijd zag ze er goed uit. Volgens mij deed vakantie iedereen goed. Ik voelde hoe mijn paardenstaart meeveerde bij mijn stappen en over mijn nek heen kietelde. Het was zondag, wat betekende dat Zweinstein erg rustig was. Er werd minder op de leerlingen gelet, dus eigenlijk een perfecte dag om op verkenning te gaan en dingen te doen die eigenlijk verboden waren. Lichtjes tuitte ik mijn lippen. 'Hoe vaak heb jij geprobeerd om het bos in te komen?' vroeg ik. Een onschuldige vraag, in mijn ogen. De woonkamer bevond zich niet ver meer. Ik was niet erg ver van de kerkers gegaan.

Lynn
"Daar moet ik je gelijk in geven," antwoordde ik en ik liet een kleine lachje tussen mijn lippen door ontsnappen. "Ik ken het. Al heb ik geen plekken bezocht. Ik woon blak bij het strand, dus daar heb ik de meeste tijd door gebracht. Waar ben je geweest?" vroeg ik. Ik vond het altijd interessant om te horen waar Emily geweest was. Op een of andere manier vertelde zij altijd over de plekken als of ze magisch waren. Nog beter dan Zweinstein. En dat kon ik me bijna niet voorstellen. Daar was ik soms wel is jaloers op geweest, maar aan de andere kant. Iets dat je nog nooit gezien had - kon je ook niet missen. Ik glimlachte toen ze me aan keek. Automatisch werd mijn blik getrokken naar haar paardenstaart - die zoals altijd danste door de lucht. Ik haalde mijn schouders op. "Ik ben de tel kwijt geraakt," grijnsde ik. "De laatste keer was met jou volgens mij, maar dat is alweer lang geleden eigenlijk."

Biw (: [overigens; die gif zegt telkens een beetje meer over zijn persoonlijkheid en wat hij zou kunnen zeggen/doen enzovoort. Als je me snapt haha]


James.
''Hoe gaat het met je, Dana?'' Vroeg ik, ik keek haar niet aan, maar liep gewoon in hetzelfde, langzame tempo door. Af en toe glimlachte ik naar een schilderij, dat vriendelijk teruglachte, of me groette. Na al die jaren hier, kende ik elke gang en vele van de mensen op de schilderijen. Zij kenden me als een aardige jongeman, die altijd wel in was voor een gesprek, dat kwam omdat er meestal in deze gangen toch niemand te vinden was die mijn andere kant kon zien. Het verbaasde me dan ook dit meisje hier te zien rondlopen. ''Dus, wat heeft jou hier gebracht?'' Vroeg ik met een licht dwingende toon, niet omdat ik die er per se inlegde, maar omdat ik gewend was die te gebruiken, omdat ik altijd thuis voor mezelf op moest komen tegenover acht andere broers.

Emily
Ik keek bedenkelijk, alsof het alweer een hele tijd geleden was en ik het niet meer zo goed wist. 'Ik heb een week lang doorgebracht op een cruiseboot. Die bracht ons naar Zuid-Frankrijk bracht. Daarna zijn we naar Rome gereisd en na twee weken daar te hebben doorgebracht, zijn we weer teruggegaan,' somde ik op. Ik glimlachte. 'Wel eens in Italië geweest? Er zijn leuke jongens, wel harige, helaas.' We kwamen aan in de woonkamer en ik plofte neer op een van de banken. 'Hm ja, hetzelfde geld voor mij,' zei ik. Ik keek om me heen of iemand ons hoorde, maar ik nam het risico uiteindelijk niet om toch te spreken, gezien het gewoonweg niet kon in de woonkamer.

Wb (:
Dana
Ik keek hem ook niet aan toen ik afwezig antwoordde: "Prima. Het is fijn weer thuis te zijn, I guess." Ik liep door, en keek naar buiten toen we op het deel kwamen waar het gedeeltelijk open was. "Verschillende dingen. Maar eigenlijk kom ik hier al sinds ik de weg weet." Ik stond even stil, en weer zonder hem aan te kijken vroeg ik: "Wat brengt jóu hier?" De laatste twee dingen zei ik met een grijns. Hoewel zijn toon me niet bepaald beviel, had hij nog steeds iets. Ik was sterk en kon wel tegen een stootje. Ik wilde hem wel leren kennen. Hij was vast niet zo zelfingenomen als hij over kwam. En als hij dat wel was, was dat ook leuk om te leren kennen. Zo kende ik tenminste niet alleen het type lief, braaf huffelpufje.

Lynn
"Eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee wat een cruiseboot is, maar het klinkt wel leuk. Ik hou van Zuid-Frankrijk. Althans, van wat ik er in de boeken heb gelezen dan. Als dat klopt tenminste. Het is in Frankrijk toch onwijs warm?" vroeg ik en ik tuitte mijn lippen geamuseerd. Ik schudde mijn hoofd. "Van Rome heb ik foto's gezien. Onwijs mooi. Nee, nog nooit in Italië geweest. Ik heb alleen Engeland gezien, dat is alles." Ik begon te grijnzen en floot tussen mijn tanden door. "Daar heb je toch shavers voor," lachte ik en ik plofte op de bank in de woonkamer neer. Tot mijn verbazing was hij leeg, dat was wel is anders. "We hebben het hier later wel over. Ergens anders," glimlachte ik, en daarmee snapte ze vast wel wat ik bedoelde. Er waren hier altijd pottenkijkers, ook al zag je ze niet.

Zo een glimlach bedoel ik op t eind haha


James
''Verscheidene dingen,'' zei ik ook met een grijns, niet veel loslatend over de reden. Zij had dat ook niet gedaan, dus waarom zou ik dat wel doen? Ik wilde nooit al te veel vertellen over mijn persoonlijke verleden en leven, of redens waarom ik deed wat ik deed of was wie ik was. Of deed alsof ik iemand was, die ik eigenlijk niet was. Al die redenen waren alleen voor mij om te weten. Ik keek haar met een lichte vorm van uitdaging in mijn ogen aan. Het beviel me wel dat ze zich niet snel om ver liet stoten door mijn aanzien en uiterlijk, of mijn reputatie als we het er toch over hadden. Ik keek naar buiten en een klein, oprecht, glimlachje verspreidde zich over mijn lippen, bij het gevoel van weer thuis te zijn. Een glimlachje die ik normaal niet voor een ander toonde, en nu dan ook niet expres op mijn gezicht liet verschijnen.

Dana
We bleven een tijdje stil staan, kijkend naar buiten. Ik keek naar een aantal uilen die nu al de eerste post kwamen brengen. Waarschijnlijk ouders van eerstejaars die wilden weten in welke afdeling hun kinderen zaten. Ik grinnikte en om het maar op clichés te houden vroeg ik: "Wat heb je gedaan deze vakantie?"

James
Ugh, ik haatte die vraag. Wat had ik gedaan deze vakantie? ''Ik ben met mijn broers thuis geweest, en we zijn nog twee week in New York geweest met zijn allen,'' met zijn allen bedoelde ik mee; Mary en alle jongens. Geen ouders, natuurlijk niet, die waren te druk met het financieren van de vakantie, waarschijnlijk. Het verbaasde me altijd weer dat het Mary niet een keer over de voeten liep, maar ze hield de situatie altijd met een big smile onder controle. Natuurlijk had dat er ook mee te maken dat elk van de jongens haar wel mocht en niemand echt tegen haar in durfde te gaan, omdat ze je zo een aantal week huisarrest gaf, als het moest verbad ze je mee te gaan op vakantie. Dat had ze gelukkig nog maar een keer moeten doen. ''En jij?'' Vroeg ik met een kleine grinnik, dat ik nog eens zo een simpel gesprek met een meisje zou voeren. Meestal deed ik niks en had ik ze alsnog binnen tien minuten op mijn kamer, zeker in de dreuzelwereld.

*


Emily
Ik grinnikte kort. 'Het is een grote boot vol luxe,' zei ik. Ik begon te spelen met een plukje haar van mijn paardenstaart en vouwde mijn ene been over de andere. 'Ja, het is best warm, ja,' zei ik. 'Veel warmer dan hier in elk geval. Waarschijnlijk niet vergelijkbaar met Afrika. Het was rond de achtentwintig graden.' Speels gaf ik haar een duwtje toen ze floot en ik lachte hardop.* 'Alsnog is het niet charmant,' zei ik. Ik herstelde me weer en perste mijn lippen tegen elkaar. Kort knikte ik met een tevreden blik in mijn ogen. Als ze hetzelfde dacht als ik, dan was ik daar blij om. In het begin van het jaar ging men er vanuit dat mensen de regels - die ze allemaal weer vers in het geheugen geperst was - wel zouden respecteren. Enkel was ik niet zoals de rest en had ik zo mijn eigen regels. Of beter gezegd, in mijn wereld bestond het hele woord "regel" niet.

Dana
"Niet zo veel," Antwoordde ik grijnzend. Mijn ouders hadden niet het geld om op een bijzondere vakantie te gaan. "Wel ben ik bij mijn oom en tante in Londen verbleven, de laatste twee weken." In de eerste instantie was het alleen omdat het handig was, zodat ik nog best dichtbij perron 3/4 was en niet lang hoefde te reizen naar de Hogwarts Express, maar ik had het heel leuk gehad. Mijn oom en tante hadden het zeker wat breder en ik had dan ook een aantal keer geld gekregen om iets leuks voor mezelf te kopen. Ik had nieuwe, zelfs een beetje sexy dingen gekocht. Dat werd wel eens tijd. Ik leek wel de heilige maagd. Jongens wilden wel met me, maar altijd verzon ik op het laatste moment iets waardoor ik in ieder geval niet het bed in hoefde. Zoenen deed ik dan wel weer met elke leuke jongen. Maar al die andere dingen had ik haast nooit gedaan. "Nog leuke nieuwe mensen ontmoet in de vakantie?" Grapte ik. Ik doelde op een vakantieliefde. Hij had vast wel duizenden meisjes aan zijn voeten liggen, als hij dat wilde. Ik wist toevallig dat hij goed kon toveren en dat trok in ieder geval op Zweinstein al veel meisjes aan.