[Speeltopic] World of Hogwarts

James.
Ze was heel bijzonder, besefte ik al snel. Toch was ik bang dat ik door met haar om te gaan te veel zou gaan geven om haar en haar dan zou verliezen. Ik beantwoordde haar tedere zoen al net zo teder en besefte toen pas dat ik hiervoor nooit teder zoende. Altijd heel heftig en, meestal, uitdraaiend op seks. Ik glimlachte toen ik haar nog altijd gesloten ogen zag en gleed met een vinger langs haar hals naar beneden. Een kleine oprechte glimlach sierde al die tijd mijn lippen, waardoor ik opeens al mijn arrogantie verloor, besefte ik. "Je bent mooi," fluisterde ik met een klein glimlachje.

Dana
Ik liet mijn handen de hele tijd heel zacht via zijn hals naar beneden glijden en weer terug. Ik ging nog iets dichterbij staan om daarna te fluisteren: "Jij ook." Ik gaf hem weer een lange zoen en maakte toen aanstalten even door te lopen. Weer liep ik een stukje voor hem uit. Ik keek even terug naar Zweinstein, waar Navea en mijn andere vriendinnen nu waarschijnlijk lagen te speculeren over wat ik allemaal met James hier deed. Ik glimlachte bij het idee en met mijn hand wenkte ik hem toen. "Kom," Zei ik zachtjes. De avond was nog jong en de mogelijkheden waren breed.

James.
Er stond een grote grijns op mijn gezicht sinds haar woorden en ik keek haar even aan. "Waar gaan we heen?" Vroeg ik haar nieuwschierig, ze leek iets in gedachten te hebben. Ik pakte haae hand en liep met haar verder. Ik vroeg me af of zij broertjes of zusjes had, wie haar ouders warwn, of ze een halfbloed of een volbloed was. Ik wilde haar leren kennen en daarin herkende ik mezelf niet. "Vertel eens wat over jezelf, je familie."

Dana
Ik had het meer in gedachten, maar het verboden bos leek me veel spannender. Ik had alleen geen zin in gezeur met de schoolleiding en zei dus maar op een vragende toon: "Het grote meer?" Ik gaf een kort kneepje in zijn hand en keek hem aan. "Nou, ik ben Dana James," (OMG HAHAHAHAH HAAR ACHTERNAAM IS ZIJN VOORNAAM LOOOOOWL.) Ik grinnikte kort en vervolgde: "Ik heb ben enig kind, en heb twee ouders. Mijn moeder is volbloed, maar mijn vader is een dreuzel." Daarom was ik dus een halfbloed, maar dat kon hij vast ook wel zelf bedenken. "En jij?" Vroeg ik geïnteresseerd.

HAHAHAH OMGG DAT IS ZOO MEANT TO BE

James.
"Ik vind het grote meer goed, het is daar mooi." Zei ik en ik begon met haar in die richting te lopen. Ik grinnikte toen im haar achternaam hoorde. "Jouw achternaam is mijn voornaam, hoe toevallig." Zei ik met een grijns. Enig kind, ik vroeg me af hoe dat was, was dat niet heel stil in huis? En heel saai. De enigen met wie je wat kon doen waren je ouders. "Ik ben James Luca Miller. Ik heb negen broers, mijn ouders zijn beide volbloed tovenaars en zijn altijd aan het werk. Dus beschouw ik onze kokkin en schoonmaakster meer als mijn moeder." Ik had mijn handen nu in mijn zakken en keek haar kort aan, benieuwd naar haar reactie.

Dana
Ik lachte bij zijn observatie. Uiteraard had ik dat zelf ook al beseft. Mijn mond viel open toen hij het woord 'negen' uitsprak. "Negen?" Zei ik na zijn zin vol ongeloof. Daarna besefte ik dat het misschien ook aardig was wat te zeggen over zijn afwezige ouders. "Wat stom dat ze er nooit zijn." Als hij een kokkin en schoonmaakster had was hij dus wel rijk. "Zijn zij aardig?" Vroeg ik vol interesse.

- Ik ben nu even leren, tot hoe laat ben jij er nog? (:

Heel de dag wel denk ik haha ik leer ook ondertussen :p

James.
Ik moest lachen om haar verbazing. "Negen," herhaalde ik instemmend. "De oudste is 26 en de jongste twee, een tweeling, zijn elf." Voegde ik eraan toe en ik keek naar het meer dat voor ons opdoemde. "Ik ben er mee opgegroeid dus het maakt me niet veel meer uit. De kokin en de svhoonmaakster zijn een persoon en ze heet Mary en ja, ze is aardig." Ik glimlachte bij xe gedachte aan de vrouw die me telkens weer zei nou eens niet mijn broers op te volgen in arrogantie.

Haha is oké, ik ga nu ook gewoon even leren en schrijven tegelijkertijd :3

Dana
"Ooh." Zei ik begrijpend. Ik ging voor het meer staan en keek naar het pikzwarte water. Daarna keek ik naar de eveneense pikzwarte lucht en toen naar James. Ik liep naar hem toe en zoende hem weer. Dit keer wat intenser, heftiger. Ik liet mijn handen naar zijn haar glijden en haalde mijn handen een paar keer door zijn haar.

Zou zo graag Dana zijn nu haha :') zoenen met daniel radcliffe *zucht*

James.
Ik volgde haar intensiteit en onze tongen speelde een spannend spelletje. Mijn handen gleden naar haar onderrug, waardoor ik haar dichter naar me toe trok, tot we vlak tegen elkaar aan stonden. De vinger van mijn ene hand gleed over haar rugwervel omhoog en naar beneden en de ander lag gewoon stil. Ik wilde niet te snel gaan voor haar.

God ik ook... :'(

Dana
Ik glimlachte liefjes toen ik zijn hand voelde. Ook ik liet mijn handen verkennend over zijn lichaam gaan en duwde zijn shirt een beetje omhoog, waardoor ik nu zijn blote rug streelde. Ik begon hem in zijn nek kusjes te geven en keek hem lang aan. We waren een tijdje zo bezig toen ik opeens een harde stem achter ons hoorde. Hagrid. "Wat doen jullie daar!?" Bulderde zijn stem.

- Sorry, het werd me iets te eentonig xd.

Hahah lekkere twist xd

James.
Ik sprong op van de stem van Hagrid en keek hem even aan voor me op Dana te richten met een vragende blik. "Ehm," mijn stem klonk weer arrogant als altijd, maar wel zachter door het enorme postuur van de man voor me. "We genoten van de natuur?" Vroeg ik met een kleine glimlach en de hoop dat hij het zou vergeten.

Dana
Hagrid bulderde weer van het lachen en mompelde met een lage, brommende stem: "Och dat deed ik ook altijd." Hij keek even naar mij en mompelde toen richting James: "Dat heb je goed voor elkaar, Miller!" Ik grijnsde en met één hand op James' blote rug draaide ik me nu helemaal om naar Hagrid. Toen hij me goed kon zien zei hij: "Hé, Dana! Ik beloof dat ik niets tegen je ouders zeg, mits jullie nú naar binnen gaan. Het is laat en op dit tijdstip is hier niets meer te beleven." Hagrid kende mijn ouders goed, en dus was ik blij met zijn geruststelling. Ik maakte aanstalten terug te lopen met mijn hand in die van James.

Hoii, is hier iemand die wilt spelen? :3

Lynn
"Wil ik het wel weten?" vroeg ik en ik trok mijn mondhoeken schaapachtig omhoog. "Graag gedaan," antwoordde ik en ik zette een stap de ruimte in. Ik schudde mijn hoofd. "Ik hoop het niet. Wie weet wat we gaan vinden. Of we het überhaupt overleven." Ik grinnikte zachtjes en gaf haar een speels duwtje in haar zij. Daarna drukte ik mijn lippen stijf door elkaar. Kort knikte ik met mijn hoofd, als teken dat ik instemde met het feit dat we zachtjes moesten doen. Ik volgde haar op de voet en kneep ondertussen mijn ogen half dicht, om de omgeving goed te kunnen bekijken. Het was lastig om Emily te volgen, daarom besloot ik maar mijn eigen plan naar buiten te trekken. Eenmaal buiten bleef ik bij de dichtstbijzijnde boom staan, een centrale plek waar Emily me vast wel zag.

Hehe, ik ken het!

James.
''Ik weet het,'' zei ik met een grote grijns tegen Hagrid. Blij dat hij niet flipte ofzo, niet dat ik dat had verwacht, maar zijn grootte was toch lichtelijk intimiderend. Ik voelde Dana's zachte huid op mijn rug en hij verdween veel te snel weer, waardoor de koude lucht mijn huid nu raakte, en er een kleine rilling door me heen ging. Hagrid kende haar ouders dus, interessant. Die van mij waren niet heel geïnteresseerd in de knecht, nee, die kenden natuurlijk alleen Perkamentus en Anderling. ''We gaan wel naar binnen,'' zei ik met een grijns op mijn gezicht en ik trok Dana met me mee richting het kasteel. ''Dag Hagrid.''

Emily
Grijnzend schudde ik mijn hoofd. 'Beter van niet,' zei ik. Ik grinnikte. 'Ach ja, als we het niet overleven, dan weten we in elk geval nog wat er zich afspeelt in het bos,' zei ik, wat misschien wel veel te optimistisch gedacht was. Nadat we het gebouw uitgeslopen waren, kwamen we in de avondlucht. Ik was een paar mensen tegengekomen, maar ze hadden me niet opgemerkt. Het was stil rondom Zweinstein. Het lag dan ook in the middle of nowhere, wat een hoop verklaarde. 'Lynn? Waar ben je?' vroeg ik op fluistertoon. Ik was haar uit het oog verloren, gezien de spreuk nog altijd actief was en het was ook nog eens donker. Terwijl ik om me heen keek, haalde ik mijn toverstok - die ik weer had opgeborgen - weer te voorschijn en maakte ik mezelf weer zichtbaar. Ik voelde hoe de adrenaline door mijn lichaam ging stromen naarmate we dichterbij het bos waren. Het gaf me altijd wel een kick om dingen te doen die eigenlijk niet mochten.

Dana
Ik liep glimlachend met James mee richting de hal. Eenmaal binnen bleef ik even staan onder de mooie kroonluchter die er hing. "Dus," Zei ik zacht. Ik klemde mijn armen om zijn hals en keek hem indringend aan. Ik liet mijn ogen over zijn lijf gaan en stopte bij onze voeten.

- Kutstuk, geen inspiratie! Komt door school, laten we dat maar zeggen (;

James.
''Dus,'' herhaalde ik haar woorden en ik hefte met een vinger haar ogen weer tot mijn ogen. Ik keek haar indringend aan en drukte toen mijn lippen zachtjes op die van haar. Mijn kus werd wat intenser en toen ik me terug trok was dat duidelijk te horen aan mijn ademhaling. Mijn hand had, zonder dat ik er enig besef in had gehad, haar topje een stukje omhoog gewerkt en streelde nu zachtjes haar rug. Met mijn vrije hand veegde ik een pluk haar uit haar gezicht en ik keek haar weer aan. ''Wat wil jij nu doen?'' Ik was het zat dingen voor te stellen waar ze dan maar mee mee moest gaan. Nu was zij aan de beurt.

Haha, ik typ wel stukken xd

Ik ga een poging doen hahaha.
Ik weet alleen geen leuke twist. xd

Dana
Nog helemaal in gedachten bij onze kussen die intenser en intenser werden was ik stil bij zijn vraag. Wat ik nu wilde doen. Eerlijk gezegd wilde ik met hem zoenen, misschien wel meer... ik wist niet wat hij wilde, maar kon zo wel raden dat het hem niet zou hinderen. Alleen, we waren hier wel op Zweinstein. Er zaten hier zo veel mensen en in mijn kamer kon elk moment iemand binnenkomen. Daar zat ik niet op te wachten. "Misschien kunnen we nog even naar de woonkamer van één van onze afdelingen gaan?" Vroeg ik.

James.
Ik knikte. ''Is goed.'' Zei ik glimlachend. Al wist ik dat er in mij een verlangen was naar de slaapkamer te gaan, al was daar natuurlijk altijd een grote kans betrapt te worden. ''Wil je naar Huffelpuf of naar Gryffindor?'' Vroeg ik glimlachend naar haar, ik liet haar mijn gedachten niet merken.

Ik ben even eten!

IS er al iemand die wilt spelen

Eetsmakelijk

Dana
Ik was nog nooit in Gryffindor's woonkamer geweest, en dus wilde ik dat wel is proberen. Ik keek op mijn horloge. Het was elf uur, ik verwachtte eigenlijk niet dat er nog veel mensen wakker waren. "Gryffindor lijkt me wel leuk." Ik kon twee dingen doen nu. Mijn vraag stellen die ik wilde stellen, met het risico dat hij het opvatte als een uitnodiging voor seks, of ik stelde de vraag niet. Ach, wat had ik te verliezen. "Heb jij een eigen slaapkamer?" Vroeg ik uiteindelijk. Niet helemaal de vraag die ik wilde stellen, maar goed.

Lynn
"Ja, dan kunnen we vast in vrede sterven," antwoordde ik zo zacht mogelijk, maar een gniffelend lachje verliet toch mijn lippen. Meteen daarna was ik weer stil. Ik wilde niet dat we betrapt zouden wonen. In de verte hoorde ik de stem van Emily. Ik knabbelde op mijn zalmroze onderlip en liep in haar richting. Althans, waar ik dacht dat haar stem vandaan kwam. In de verte zag ik haar gedaante dan ook weer zichtbaar worden. Ik liep naar haar toe, via haar achterkant wel is waar en legde mijn hand op haar schouder. "Jonge dame, wat ben jij aan het doen?" vroeg ik terwijl ik een zware stem opzette. Of ze er in trapte was een tweede, maar het idee op zich was super grappig.

Nathan
Met een diepe zucht had ik mijn koffer boven gebracht. Eindelijk had ik weer een beetje vrijheid. De gehele vakantie had ik onder de ogen van mijn moeder gelegen. Dat was misschien iets té overdreven beschreven, maar het ging om het idee. Dat stond in ieder geval wel goed geschreven. Ik liep door de gangen heen en spitste mijn oren. Zoals gewoon was ik weer alles kwijt. Zo ook dit keer mijn extra kleine koffertje. Er zat niet veel bijzonders in, maar ik vond het gewoon niet fijn om dat ding niet bij me te hebben.

James.
''Dan mag je mij volgen,'' zei ik met een grijns en ik begon de bewegende trappen op te lopen, terwijl mijn rechter mondhoek verder opkrulde bij het horen van haar vraag. ''Jazeker, een van de voordelen van ouders hebben die Perkamentus kennen en erop staan dat ik een eigen kamer heb om me te kunnen focussen op leerwerk.'' Mijn mondhoek krulde zo mogelijk nog verder op terwijl ik haar aankeek. ''Wilde je van die mogelijkheid gebruik gaan maken dan?'' Vroeg ik met een opgetrokken wenkbrauw en een brede grijns.

Biw